بررسی مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی رشته کاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مقدمه و اهداف تفکر انتقادی توانایی افراد در مهارت­های حل مسأله، مشکل گشایی و تصمیم­گیری است. کسب مهارت تفکر انتقادی هدف نهایی یادگیری و ضرورتی برای تصمیم­گیری و کار بالینی است. علوم توانبخشی به عنوان یکی از شاخه­های علوم پزشکی، نقش مهمی در فرآیند درمان، مراقبت و ارتقای سلامت جامعه دارد و مهارت­های تفکر انتقادی متخصصان توانبخشی ارتباط مستقیمی با کیفیت خدمات توانبخشی ارائه شده دارد. هدف مطالعه­ی حاضر بررسی مهارت­های تفکر انتقادی دانشجویان کاردرمانی مقطع کارشناسی بود. مواد و روش­ها پژوهش حاضر یک مطالعه­ی توصیفی-مقایسه­ای است. در پژوهش پیش­رو 72 نفر دانشجوی کارشناسی کاردرمانی (20 نفر سال اول، 14 نفر سال دوم، 16 نفر سال سوم و 22 نفر سال آخر) از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال تحصیلی 1394ـ1393 به روش تمام شماری انتخاب شدند و پرسش­نامه اطلاعات دموگرافیک و ابزار سنجش مهارت­های تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم-ب[1] را تکمیل نمودند. یافته­ها در مطالعه­ی پیش رو میانگین نمره کل تفکر انتقادی در دانشجویان سال اول 15/3±60/11، سال دوم 73/3±56/12، سال سوم 35/4±56/13 و سال چهارم 41/4±68/11 بود. اما نتایج حاصل از آزمون آماری کروسکال والیس بین میانگین نمره­های تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی کاردرمانی در 4 سال تحصیلی تفاوت آماری معناداری نشان نداد(499/0p=). نتیجه­گیری به نظر می­رسد نظام آموزشی دانشگاه شهید بهشتی در طراحی برنامه­ی درسی مناسبی که توان ارتقای تفکر انتقادی دانشجویان را داشته باشد، ضعیف عمل می­کند. علی­رغم اهمیت تفکر انتقادی در کاردرمانی، این مهارت در طول تحصیل دانشگاهی پیشرفت چندانی نمی­کند و این موضوع می­تواند گویای نارسایی سیستم آموزشی و برنامه درسی در حال حاضر رشته کاردرمانی در این دانشگاه، به عنوان مهم­ترین عامل دخیل در این زمینه باشد. لذا پیشنهاد می­شود در روش­های تدریس و واحدهای درسی ارائه شده، بررسی و بازنگری به عمل آید.